مقدمه ای بر طب قرآنی
با درود و سلام خداوند یکتا و بی همتا را که برای هدایت ما انسانها پیامبرانی از جنس خود ما ارسال کرد.
پیامبران برای هدایت و ارتقا افکار انسانها بر گزیده شده اند.
ارزش و مقام هر انسانی به طرز تفکر و اندیشه اوست. خداوند متعال صاحب قدرت لایزال و بی منتهاست!
همة نعمتهای بیکران را او به ما ارزانی داشته است و منتی ننهاده است ، جز در یک مورد و آن هم نعمت پیامبری است! قرآن کریم در این مورد چنین بیانی دارد.
لَقَدْ مَنَّ الله عَلَی المُومِنینَ اِذْ بَعَثَ فِیهمْ رَسُولاً مِنْ اَنفُسِهمْ یَتْلوا عَلَیْهمْ آیاتِهِ وَ یُزَکّیهمْ وَ یُعَلّمُهُمْ الکِتَابَ وَ الحِکْمَةَ وَ اِنْ کَانُوا مِنْ قَبْل لَفِی ضَلَالٍ مُبین (سوره آل عمران آیه ۱۶۴).
پیامبری نعمت بزرگی است که خداوند متعال برای تکامل فکری و ارتقاء عقلی ما انسانها ارزانی داشته است که آخرین آنها پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) است.
هر پیامبری معجزه ای برای اثبات حقانیت خود داشته است، پیامبر گرامی اسلام نیز از این قائده مستثنی نبوده. معجزه او قرآن کریم می باشد که در حقیقت معجزه ابدی است!
اعجاز علمی قرآن،
منظور از اعجاز علمی قرآن، طرح و تشریح فرمول های علوم طبیعی که براساس تجربه به دست می آید، نیست؛ چرا که قرآن کتاب هدایت است و اشاره و توجه دادن بشر به اسرار طبیعت، حکایت از آن دارد که گوینده این سخنان آگاه به همه ی اسرار جهان است. پس منظور از اعجاز علمی در برداشتن علوم و اسرار طبیعت است؛ همچنان که خداوند می فرماید: قُلْ أنْزَلَهُ الّذی یَعْلَمُ السِّرّ فِی السّماواتِ وَ اْلأرْضِ إِنّهُ کانَ غَفُورًا رَّحیمً؛ «بگو: "آن را کسی نازل ساخته است که رازِ نهان ها را در آسمان ها و زمین می داند، و هموست که همواره آمرزنده ی مهربان است".».
یادآوری این نکته نیز لازم است که باید علم را در استخدام قرآن و فهم آیات آن قرار دهیم و پیش از آن که بیگانگان یک پدیده علمی را کشف کنند، مسلمانان با الهام گرفتن از قرآن به آن پدیده برسند. در قسمت نخست نوشتار یادکردی از اعجاز قرآن و وجوه آن داشتیم. مقصود را با بیان اشارات علمی قرآن ادامه می دهیم:
